چه چیزی در فارکس معامله می شود؟
کلمه فارکس یا معادل انگلیسی آن Forex مخفف عبارت Foreign exchange market به معنای بازار تبادل ارز خارجی می باشد. لذا همان طور که از معنی این واژه پدیدار است، در بازار فارکس معاملات صورت گرفته بر مبنای تبادل ارزهای خارجی با یکدیگر می باشد.
به بیانی ساده تر، ارزهای مختلف دنیا، در مقابل یکدیگر قرار گرفته و بر مبنای ارزش هر کدام معاملات خرید و فروش انجام می پذیرد.
درک فارکس
در فارکس می توان مقادیر زیادی از یک ارز را با ارزش معادل آن در ارز دیگری با نرخ فعلی بازار مبادله کرد. برخی از این معاملات به این دلیل اتفاق می‌افتند که مؤسسات مالی، شرکت‌ها یا افراد نیاز تجاری به مبادله یک ارز با ارز دیگر دارند. به عنوان مثال، یک شرکت آمریکایی ممکن است دلار آمریکا را با ین ژاپن معامله کند تا کالاهایی را که از ژاپن سفارش داده شده و به ین قابل پرداخت است، پرداخت کند.
انواع معاملات در بازار فارکس
حال که با دو نوع مهم از قراردادها در بازارهای مالی آشنا شدید، وقت آن رسیده است که به معرفی انواع روش های معامله گری در بازار فارکس بپردازیم. فارکس، بازاری خاص و با ویژگی های منحصر به فرد خود است و روش های زیادی برای معامله کردن جفت ارزها در این بازار جذاب وجود دارد که در زیر به توضیح درباره آن ها خواهیم پرداخت.
معاملات آتی مربوط به ارزها (Currency Futures)
معاملات آتی، قراردادهای خرید و فروش یک دارایی معین و در زمان مشخصی در آینده هستند. دلیل این که به آن ها معاملات آتی گفته می شود، همین است. در معاملات آتی مربوط به ارزها در بازار فارکس، قیمت خرید و فروش یک ارز خاص با تاریخ مشخصی برای سررسید قرارداد مشخص می شود.
در سال 1972، قراردادهای آتی مربوط به فارکس در بورس کالای شیکاگو (CME) ایجاد شد. این قراردادها استاندارند. قیمت ها و جزئیات معامله ها در آن ها به صورت شفافی ارائه شده است و به شکل کاملی تحت نظارت یک بورس متمرکز هستند.
قراردادهای اختیار معامله مربوط به ارزها (Currency Options)
اختیار معامله به قراردادی اشاره دارد که به موجب آن معامله گر اختیار دارد (اما تعهدی برای انجام آن ندارد) دارایی خاصی را با قیمت مشخصی و در زمان معینی که در تاریخ سررسید ذکر شده است، خرید و فروش کند.
زمانی که معامله گر قرارداد اختیار معامله ای را بفروشد، متعهد می شود که در زمان تاریخ سررسید، دارایی مالی اشاره شده در قرارداد را با قیمت تعیین شده بخرد.
همچون معاملات آتی، قراردادهای اختیار معامله در بازار فارکس تحت نظارت یک بورس متمرکز هستند. از بین این بورس های متمرکز می توان به بورس کالای شیکاگو (CME)، بورس بین المللی اوراق بهادار (ISE) و بورس سهام فیلادلفیا (PHLX) اشاره کرد.
با این حال نقدینگی در قراردادهای اختیار معامله در فارکس نسبت به قراردادهای آتی کمتر است و ساعت انجام این قراردادها در فارکس محدود است و به شکل 24 ساعته نمی توان با آن ها معامله انجام داد.
قراردادهای ETF مربوط به ارزها (Currency ETFs)
قراردادهای ETF یا صندوق های قابل معامله در بازار فارکس، شامل یک ارز یا متشکل از سبدی با ارزهای مختلف هستند. ETF ها توسط موسسات مالی ایجاد می شوند. این موسسات در واقع این ارزها را خریداری کرده و نگه می دارند و افراد با خریدن این قراردادها می توانند از معامله کردن پی در پی در این بازار خودداری کرده و در عوض برای کسب سود در بازار فارکس به این صندوق ها اتکا کنند.
همانند قراردادهای اختیار معامله، ETF ها نیز در 24 ساعت شبانه روز باز نیستند و خرید و فروش آن ها در بازار فارکس مشمول کمیسیون و سایر هزینه های معاملاتی نیز می شود.
بازار نقدی یا اسپات فارکس (Spot FX)
بازار نقدی فارکس، بازاری جذاب و بسیار بزرگ و با نقدینگی بسیار بالاست. در این بازار که به شکل 24 ساعت در شبانه روز مشغول فعالیت است، بورس یا مکان متمرکزی وجود ندارد و معامله گران در هر نقطه از دنیا و در هر زمانی قادر به معامله در این بازار بزرگ هستند.
معامله در بازار نقدی یا اسپات فارکس، یک قرارداد دوطرفه بین خریدار و فروشنده یک ارز در قیمت لحظه ای بازار فارکس است.
بازار خرده فروشی فارکس (Retail Forex)
بازار خرده فروشی فارکس در واقع نوعی از بازار ثانویه خارج از بورس (OTC) است. بازار خرده فروشی راهی برای معامله گران خرده پا که سرمایه اندکی دارند برای ورود به بازار فارکس باز می کند. به عبارت دیگر کارگزاری ها یا بروکرها به جای معامله گران خرده پا در بازار اولیه OTC شرکت می کنند و بهترین قیمت های موجود را پیدا کرده و آن ها را در پلتفرم های نرم افزاری خود برای مشتریانشان نمایش می دهند.
این پیشنهاد قیمت در قالب یک ضریب اهرمی صورت می گیرد که باعث می شود معامله گران با سرمایه اندک بتوانند در معاملاتی شرکت کنند که بیشتر از سرمایه واقعی شان است.
پیشنهاد مطالعه: فارکس فکتوری
بازار شرط بندی فارکس (Forex Spread Bet)
بازار شرط بندی فارکس در آمریکا به عنوان یک قمار اینترنتی در نظر گرفته می شود و انجام این گونه شرط بندی ها غیر قانونی است. در ادامه صرفا برای آشنایی با این اصطلاح به توضیح مختصری درباره آن می پردازیم.
این بازار بر اساس حدس و پیش بینی معامله گر پی ریزی شده است. میزان سود شما در این معاملات بستگی به درستی پیش بینی حرکت قیمت و مقدار پولی که وارد معامله می کنید، دارد.
معاملات CFD فارکس (Forex CFD)
قراردادهای CFD معمولا بین فراهم کننده CFD و یک معامله گر صورت می گیرد و به موجب آن یکی از طرفین قبول می کند که تفاوت در ارزش یک دارایی را در بازه زمانی بین باز و بسته شدن قرارداد بپردازد.
معاملات CFD در بازار فارکس بدین شکل است که شما تفاوت میان قیمت یک ارز را در بازه ی زمانی بین باز کردن سفارش تان و بستن آن می پردازید. این معاملات هم به شکل دوطرفه صورت می گیرد یعنی شما هم با بالا رفتن و هم با پایین رفتن قیمت می توانید سود کسب کنید.
در بازار فارکس چه چیزی معامله می شود؟
پاسخ به این سوال که در فارکس چه چیزی معامله می شود ساده است؛ پول. این پول است که در بازار فارکس معامله می شود اما چون به شکل فیزیکی قادر به دیدن پول نیستیم، در ابتدا شاید برای شما گیج کننده به نظر برسد. شما در واقع در بازار فارکس به خرید و فروش ارز کشورهای مختلف می پردازید.
بگذارید با زدن مثالی ساده قضیه را برایتان روشن کنیم. خرید و فروش ارز مثل این است که شما سهامی از یک شرکت خاص مثل اپل خریده اید. حال اگر پیش بینی شما این باشد که شرکت اپل در آینده پیشرفت های زیادی می کند و قیمت سهامش در آینده افزایش پیدا می کند، شما از خرید سهام اپل سود خواهید کرد. حالا به نظر شما فارکس چگونه کار میکند؟
در مورد ارزها هم بدین گونه است. وقتی شما ارز کشور خاصی را می خرید، به سلامت اقتصاد آن کشور در زمان حال پی برده اید و امیدوارید که در آینده این رشد اقتصادی بیشتر شود و به ارزش آن ارز در مقابل ارزهای دیگر اضافه شود و معامله خرید (Long Position) شما را وارد سود کند.
به عبارت دیگر وقتی پوند انگلیس را می خرید، مثل این است که سهمی از اقتصاد کشور انگلستان را خریده اید. می توان نتیجه گرفت که نرخ تبادل ارز یک کشور در مقابل سایر ارزها بازتابی از اقتصاد آن کشور محسوب می شود.
پنج نوع اصلی معامله برای معامله گران فنی وجود دارد: اسکالپینگ، معاملات روزانه، معاملات حرکتی، معاملات نوسانی و معاملات موقعیت. تسلط بر یکی از سبک های معاملاتی بسیار مهم است، اما معامله گر باید در سبک های دیگر نیز مهارت داشته باشد. اگر شک دارید، از بازار دوری کنید. کنار ایستادن یک موقعیت دفاعی در نظر گرفته می شود و هیچ ایرادی ندارد که منتظر یک فرصت باشید.
اسکالپینگ
اسکالپینگ (یا معاملات خرد) به معنای کسب سودهای بسیار ناچیز و مکرر است. به طور معمول، معاملات از ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد. اسکالپینگ یک استراتژی معاملاتی است که سعی می کند با تغییرات اندک قیمت، سود زیادی به دست آورد. معامله گرانی که این استراتژی را اجرا می کنند بین 10 تا چند صد معامله را در یک روز انجام می دهند و معتقدند که حرکت های کوچک در قیمت سهام آسان تر از حرکات بزرگ است.
اسکالپینگ یک مهارت تخصصی است و اگرچه بسیاری از مردم این ایده را جذاب می دانند (و برای افراد معتاد آدرنالین هیجان انگیزاست)، من آن را برای مبتدیان توصیه نمی کنم.
معاملات روزانه
معاملات روزانه همه چیز در مورد خرید و فروش در یک روز است، بدون اینکه یک شبه موقعیت داشته باشید. در مقایسه با اسکالپینگ، این سبک مستلزم حفظ موقعیت برای چند دقیقه تا ساعت در مقابل چند ثانیه تا چند دقیقه است. یک معامله گر یک روزه تمام معاملات را قبل از بسته شدن بازار می بندد. اکثر معامله گران روزانه از اهرم برای افزایش بازده حاصل از حرکات کوچک قیمت استفاده می کنند.
معاملات روزانه اغلب به عنوان یک راه آسان برای ثروتمند شدن سریع مورد توجه قرار می گیرد. با این حال، این مورد به ندرت اتفاق می افتد. معامله گران روزانه معمولاً در ماه های اول معاملات خود متحمل ضررهای مالی شدید می شوند و بسیاری از آنها هرگز به وضعیت سودآوری فارغ التحصیل نمی شوند. معامله گران روزانه به دلیل اختلاف قیمت پیشنهادی، کمیسیون معاملات و سایر هزینه ها دچار مشکل می شوند. این هزینه ها مستلزم آن است که معامله گران روزانه سود معاملاتی قابل توجهی را کسب کنند تا به حد تعادل برسد.
هم اسکالپینگ و هم معاملات روزانه نیاز به نظم و انضباط قوی دارند. زمان و توانایی یادگیری نحوه تجارت سریع یک استراتژی آزمایش شده و سودآور. و سرمایه کافی برای تحمل ضررهای ناگهانی و احتمالاً بزرگتر از حد انتظار.
هم اسکالپینگ و هم معاملات روزانه چیزی هستند که به عنوان معاملات روزانه شناخته می شوند. اگر سهام را در یک روز بخرید و بفروشید، در این صورت در نظر گرفته می شود که در داخل روز معامله کرده اید. یک معامله گر درون روز معاملات خود را (که پوزیشن نیز نامیده می شود) را در روز معاملاتی باز می کند (خرید) و می بندد (فروش می کند) و هیچ معامله ای در طول شب باز نمی ماند.
معاملات مومنتوم
در معاملات مومنتوم، معامله‌گر سهامی را شناسایی میکند که در حال "شکستن روند" است و وارد آن معاملات می شود تا بیشترین مقدار سود را در مسیر صعود یا نزول به دست آورد. آنها روی سهامی تمرکز می کنند که در حجم بالا به طور قابل توجهی در یک جهت خاص حرکت می کنند. بازه زمانی معمول برای معاملات مومنتوم بسته به سرعت حرکت سهام و زمان تغییر جهت. چند ساعت تا چند روز است،
معاملات نوسانی
معاملات نوسانی هنر تسخیر روند کوتاه مدت است. این یک سبک معاملاتی است که تلاش می کند سود سهام را در عرض یک تا هفت روز به دست آورد. معامله گران نوسانی از تحلیل تکنیکال برای جستجوی سهام با حرکت کوتاه مدت قیمت استفاده می کنند. این معامله گران به اصول یا ارزش ذاتی سهام علاقه ندارند، بلکه به روند قیمت و الگوی آنها علاقه دارند.
معاملات بلندمدت
معامله گران بلند مدتی برای هفته ها تا ماه ها در معاملات می مانند. معامله‌گر تلاش میکند تا پیش‌بینی کند که آیا روند فعلی برای مدت طولانی‌تری نسبت به معاملات حرکتی یا نوسانی ادامه خواهد داشت یا خیر. این معاملات به معامله گرانی که نمی توانند مرتباً معامله کنند آزادی زیادی می دهد: پتانسیل سود کاهش نمی یابد و معامله گران بلندمدت می توانند سود قابل توجهی داشته باشند. معامله گران بلندمدت نگران نوسانات کوتاه مدت نیستند، زیرا آنها معتقدند که افق های سرمایه گذاری بلندمدت آنها این نوسانات را هموار می کند. معاملات موقعیتی نقطه مقابل معاملات روزانه است، زیرا هدف، سود بردن از حرکت در روند اولیه است، نه نوسانات کوتاه مدتی که روز به روز رخ می دهد.
هیچ یک از این نوع معاملات محدود به خرید نیستند. با انواع خاصی از ابزارها، معامله‌گر می‌تواند سهام را نیز بفروشد.. این بدان معناست که هم در بازارهای صعودی و هم در بازارهای نزولی می توان سود به دست آورد.
هنگام انتخاب نوع معاملاتی متناسب با نیاز خود، در اینجا چند سوال مطرح می شود:
- آیا من کوتاه مدت هستم یا بلند مدت؟
- در طول روز چقدر زمان برای معامله دارم؟
- آیا من تمام وقت کار می کنم؟
- آیا من صبور هستم یا باید به سرعت نتایج را ببینم؟
منبع: آموزش بورس
